Wanneer een mens zich met verschillende technieken bezighoudt, zoals bijvoorbeeld Reiki en Mindfulness en daarin zoekende is, zit hij alleen maar in de horizontale lijn van denken en is hij gericht op de buitenwereld. Eigenlijk ben je dan met allemaal los van elkaar staande situaties bezig en is er geen geheel, geen lijn in te zien omdat het wordt gevoed door de aardse krachten. Misschien denk je, dat je op deze wijze met je ontwikkeling bezig bent, maar uiteindelijk zul je ervaren dat je tegen een muur oploopt, waardoor je niet verder komt. 

 

Als je verder op je weg komt, groeit de mogelijkheid om de wereld op verschillende manieren te bekijken en er dan één geheel van te maken. Daarvoor heb je wel een bepaalde bewustzijnsgraad tot je beschikking.

Wanneer een mens voor het eerst in aanraking komt met de werking van de geestelijke zintuigen, ziet hij dat als een bepaalde gave: het wordt zelfs zo genoemd. Als iets dat hij aangereikt heeft gekregen.

Maar wanneer een mens voor zichzelf accepteert dat hij deze mogelijkheden heeft, als onderdeel van zijn stoffelijk bewustzijn, gaat hij er verantwoordelijk mee om, omdat het deel is van hemzelf. Zolang hij het niet accepteert als deel van zichzelf, en daar ook de verantwoording niet voor draagt, blijft hij in de eerste graad van bewustzijn hangen.

 

De mens die nog niet zover is dat hij een aantal lagen in zichzelf heeft ontwikkeld, kan alleen maar datgene oppakken waar hij aan toe is, en het beeld dat hij ziet zal altijd veel hiaten bevatten. Want paranormaliteit heeft alleen te maken met het stoffelijk bewustzijn, gebruikmakend van de planeetkrachten. Het zegt niets over je wezensbewustzijn.

Het zegt niets over iemands bewustzijn in de kijk naar zichzelf.

​