Op een ochtend in een sluimerde slaap kreeg een beeld. Er was een verschijning in een wit gewaad die mij het woord Krupula doorgaf, een voor mij onbekend woord. Geleidelijk aan ontwaakte ik.

Het woord Krupula bleef me bezighouden en ik herhaalde het vaak en vroeg me af; wat betekent het, is het een boodschap, schrijf je het met een C of met een K? Terwijl ik me in deze vragen verdiepte, voelde ik duidelijk dat Krupula met een K geschreven moest worden. Hoe dieper ik het beeld en het woord op mij in liet werken, des te beter begon ik de boodschap te begrijpen. Mijn verbindingsnaam werd aan me doorgegeven, dat is de naam die de kenmerken van het wezen en de kenmerken van de stof verbindt. 

Verwarring was er in eerste instantie en ik ben bij mijzelf te rade gegaan om helderheid te krijgen. Naarmate ik me de naam Krupula meer en meer eigen maakte door hem op te schrijven, uit te spreken en met ingewijden te delen, voelde het passend bij me. Na een aantal dagen durfde ik me aan dit inzicht volledig over te geven en voelde ik dat er een laag als een vervelling van me afgleed.

Er was een nieuwe fase aangebroken.

​

​

​

​