Drang is altijd aanwezig in de mens. Zonder uitzondering voelt de mens in zichzelf een heimwee naar waar hij vandaan komt, maar dit staat los van regels, van godsdienstvormen en van leiders die denken de waarheid te kennen. Ieder wezen draagt een inprenting met zich mee. Het zoeken naar het pad van verdere bewustwording zal in eerste instantie gebeuren in een vorm die gebruikelijk is in de eigen cultuur. Als je de regels volgt van de verschillende culturen, waarbij je dit voor elkaar probeert te krijgen raak je uitgeput en zal je de top van de ladder niet bereiken. 

 

Door de vele verwachtingen, de vele regels, stelt de mens zich erg klein op. Wanneer je de bewustzijnsontwikkeling buiten jezelf zoekt, kom je niet vooruit terwijl als je naar binnen keert je al de eerste stap hebt gezet op de ladder en zal het beklimmen van deze ladder een stuk gemakkelijker voor je verlopen. 

​

Het loslaten van oude patronen, het offer dat een mens brengt is tegelijkertijd de sleutel om de eerste stap te zetten. Het voelt voor de mens als een moeizame tocht, want hij denkt, juist door al die regels en verwachtingen, dat hij altijd een zware tocht moet ondernemen om in contact te treden, maar het is niet moeizaam als die verwachtingen achterwege zouden blijven. Op zo'n moment heb je juist de denkkap doorzien en met het doorzien van de denkkap sta je open voor meerdere mogelijkheden en voor een grotere kijk.

​

​